Fundacja Dobrego Startu

Borów 54/8
58-173 Roztoka

BANK ZACHODNI WBK
63 1090 2343 0000 0001 3344 0684



Procedury dotyczące bezpieczeństwa.

 

Podstawa prawna:

  1. Ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe ( U. 2017 poz. 59).
  2. Ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo oświatowe ( U. 2017 poz. 60).
  3. Ustawa z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi ( U. 2008 nr 234 poz. 1570 z późn. zm).
  4. Rozporządzenia MENiS z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (Dz. U. z 2003 r. Nr 6, poz. 69).
  5. List Rzecznika Praw Dziecka z dnia 23.06.2010 r. ZEW/500/28-1/2010/MP.
  6. Kodeks rodzinny i opiekuńczy ( Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.).
  7. Projekt Organizacji Punktu Przedszkolnego Roztoka I, Roztoka II, Dobromierz.

 

 CEL GŁÓWNY:

Wprowadzenie procedur dotyczących bezpieczeństwa dzieci w Punktach Przedszkolnych w Roztoce i Dobromierzu, znajduje swoje uzasadnienie w trosce o zdrowie i bezpieczeństwo każdego dziecka objętego opieką naszej placówki.

W sytuacjach trudnych oraz zagrażających życiu, bezpieczeństwu i zdrowiu dziecka nauczyciele oraz  pozostały personel przedszkola są zobowiązani postępować zgodnie z przyjętymi procedurami.

Rodzice zobowiązani są znać i przestrzegać postanowień niniejszego dokumentu.

 Sposób prezentacji procedur:

  1. Udostępnienie dokumentu na tablicy ogłoszeń oraz stronie internetowej przedszkola.
  2. Zapoznanie wszystkich pracowników przedszkola z treścią procedur
    i zobowiązanie do ich respektowania.

 

Dokonywanie zmian w procedurach:

Wszelkich zmian w opracowanych procedurach dotyczących bezpieczeństwa
i zdrowia dzieci w przedszkolu może dokonać z własnej inicjatywy lub na wniosek nauczyciela dyrektor placówki. Proponowane zmiany nie mogą być sprzeczne
z prawem.

W przypadku zaistnienia sytuacji szczególnych, które nie zostały uregulowane w treści procedury, nauczyciel, dyrektor lub inna osoba z personelu przedszkola podejmują wszelkie niezbędne działania mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa dzieciom oraz zabezpieczenie odpowiedniego funkcjonowania placówki.

 

 

SPIS PROCEDUR:

  1. Procedura dotycząca przyprowadzania i odbierania dziecka z przedszkola.
  2. Procedura dotycząca przypadku, gdy rodzic spóźnia się lub dziecko nie zostanie odebrane z przedszkola.
  3. Procedura postępowania w sytuacji przyprowadzenia dziecka chorego
    i z podejrzeniem choroby.
  4. Procedura dotycząca przypadku odbierania dziecka z przedszkola przez rodziców będących w trakcie rozwodu, rozwiedzionych, żyjących w separacji.
  5. Procedura postępowania w razie nieszczęśliwego wypadku.
  6. Procedura dotycząca przypadku, gdy nauczyciel podejrzewa, że dziecko
    z przedszkola chce odebrać rodzic będący pod wpływem alkoholu/narkotyków lub zachowujący się agresywnie.
  7. Procedura postępowania w przypadku agresywnego zachowania dziecka
    w przedszkolu stwarzającego zagrożenie dla bezpieczeństwa i zdrowia własnego oraz innych.
  8. Procedura dotycząca monitorowania osób wchodzących i opuszczających teren przedszkola.
  9. Procedura dotycząca postępowania z dzieckiem krzywdzonym.
  10. Procedura postępowania w przypadku stwierdzenia wszawicy.
  11. Procedura postępowania na wypadek pożaru lub innego zagrożenia.

 

PROCEDURA DOTYCZĄCA PRZYPROWADZANIA I ODBIERANIA DZIECKA
Z PRZEDSZKOLA

  1. Przedszkole jest czynne w godzinach 7:00-15:00.
  2. Przyprowadzanie dziecka do punktu odbywa się między godziną 7:00 a 9:00, natomiast odbieranie dzieci odbywa się między godziną 13:00 a 15:00.
  3. Za bezpieczeństwo dzieci w drodze do przedszkola i z przedszkola odpowiadają rodzice/ opiekunowie prawni.
  1. Rodzice/opiekunowie prawni osobiście powierzają dziecko nauczycielowi, co oznacza, że zobowiązani są wprowadzić dziecko do sali. Nauczyciel musi widzieć i wiedzieć kto przyprowadził dziecko. Za dzieci pozostawione przed budynkiem przedszkola, w szatni, w łazience czy przed wejściem do sali przedszkole nie ponosi żadnej odpowiedzialności.
  2. Nauczyciel bierze pełną odpowiedzialność za dziecko od momentu jego wejścia do sali.
  3. Rodzice/opiekunowie mają obowiązek przyprowadzać do przedszkola dziecko zdrowe, a w przypadku zachorowania dziecka w czasie pobytu w przedszkolu rodzice zobowiązani są do odebrania dziecka po otrzymaniu informacji od wychowawcy. Kwestie zdrowotne reguluje procedura postępowania w przypadku dziecka chorego.
  4. Nauczyciel ma prawo odmówić przyjęcia dziecka, jeżeli jego stan sugeruje, że nie jest ono zdrowe, jak również prosić o przedstawienie zaświadczenia lekarskiego, potwierdzającego, że może ono uczęszczać do przedszkola. Należy pamiętać, iż przyprowadzanie chorego dziecka jest krzywdą dla niego samego
    i innych.
  5. Pracownik przedszkola odbierający dziecko od rodzica ma obowiązek zwrócenia uwagi, czy wnoszone przez nie zabawki lub inne przedmioty nie zawierają elementów niebezpiecznych, mogących stworzyć zagrożenie dla życia lub zdrowia.
  6. Odbiór dziecka z przedszkola jest możliwy wyłącznie przez rodziców bądź inne osoby przez nich upoważnione, zapewniające dziecku pełne bezpieczeństwo.
  7. Wypełnione według obowiązującego w placówce wzoru upoważnienie zawierające wykaz osób odpowiedzialnych za odbiór dziecka z przedszkola wraz z numerami dowodów osobistych, rodzice składają u wychowawców.
  8. Nauczyciel w razie najmniejszych wątpliwości ma obowiązek sprawdzić zgodność danych osoby odbierającej dziecko z przedszkola z dokumentem tożsamości. Osoba upoważniona do odbioru ma obowiązek okazania dowodu osobistego. Jeśli okaże się, że dane nie są zgodne, nauczyciel powiadamia rodziców/opiekunów i  dyrektora placówki oraz nie  wydaje dziecka do wyjaśnienia sprawy.
  9. Rodzice mogą w szczególnie uzasadnionych przypadkach upoważniać określoną osobę do jednorazowego odbioru dziecka z placówki. Takie upoważnienie powinno nastąpić przez udzielenie pisemnego pełnomocnictwa.
  10. Przy odbieraniu dziecka z sali zajęć bądź ogrodu przedszkolnego wymaga się od rodziców/opiekunów, aby podeszli z dzieckiem do nauczyciela i zgłosili fakt jego odebrania, przejmując tym samym pełną odpowiedzialność za dziecko.
  11. W uzasadnionym przypadku przebywania rodzica na terenie placu przedszkolnego po odebraniu dziecka od nauczyciela, nauczyciel nie odpowiada już za bezpieczeństwo dziecka, mimo przebywania na placu celem sprawowania opieki nad pozostałymi dziećmi.
  12. W trakcie festynów, spotkań integracyjnych, uroczystości przedszkolnych odpowiedzialność za dziecko ponoszą rodzice.

 

 

 

PROCEDURA DOTYCZĄCA PRZYPADKU, GDY RODZIC SPÓŹNIA SIĘ LUB DZIECKO NIE ZOSTANIE ODEBRANE Z PRZEDSZKOLA.

  1. W przypadku braku możliwości odbioru dziecka z przedszkola w godzinach pracy przedszkola (sytuacje losowe), rodzice zobowiązani są do telefonicznego poinformowania nauczyciela przedszkola o zaistniałej sytuacji.
  2. W przypadku, gdy ani rodzice ani osoby upoważnione do odbioru dziecka nie poinformowały placówki o zaistniałych przeszkodach, nauczyciel powiadamia dyrektora i oczekuje z dzieckiem w placówce do 30 minut od godziny zamknięcia przedszkola.
  3. Jeśli dziecko nie zostało odebrane po upływie czasu oczekiwania oraz
    nie można było uzyskać informacji o miejscu pobytu rodziców lub osób upoważnionych, Dyrektor przedszkola podejmuje decyzję o powiadomieniu odpowiednich organów w celu podjęcia dalszych działań.
  4. Nauczyciel sporządza z zaistniałej sytuacji notatkę służbową, którą przekazuje dyrektorowi. Po zdarzeniu dyrektor przeprowadza rozmowę z rodzicami dziecka w celu wyjaśnienia sytuacji oraz zobowiązuje ich do przestrzegania procedur obowiązujących w przedszkolu.
  5. W przypadku notorycznego spóźniania się lub nieodbierania dziecka
    z przedszkola, dyrektor powiadamia Ośrodek Pomocy Społecznej. Jeśli sytuacja się nadal powtarza, powiadamiamy Sąd Rodzinny.

 

PROCEDURA POSTĘPOWANIA W SYTUACJI PRZYPROWADZENIA DZIECKA
Z PODEJRZENIEM CHOROBY I CHOREGO.

Zadaniem każdego przedszkola jest zapewnienie dzieciom opieki w atmosferze bezpieczeństwa, a także bezpiecznych i higienicznych warunków pobytu w placówce. Nauczyciel nie ma wykształcenia lekarskiego, nie stawia diagnozy, nie jest zobowiązany do udzielania świadczeń zdrowotnych, nie  ma również żadnych uprawnień do  podawania leków. To zadanie należy do lekarza, pielęgniarki czy ratownika medycznego. Nauczyciel, któremu powierza się bezpieczeństwo, zdrowie
 i życie dziecka, powinien zdawać sobie sprawę z odpowiedzialności, jaka na nim spoczywa.

Procedura postępowania:

  1. W sytuacji zauważenia niepokojących objawów sugerujących chorobę dziecka, nauczyciel odseparowuje je od innych dzieci i zawiadamia rodziców
    o podejrzeniach. Cały czas pełni opiekę nad grupą dzieci, więc do opieki nad chorym upoważnia wybranego pracownika przedszkola. Po otrzymaniu od nauczyciela informacji o stanie zdrowia dziecka, rodzic jest zobowiązany do niezwłocznego odebrania dziecka z przedszkola, ze wskazaniem konieczności konsultacji lekarskiej.
  2. W przypadku niemożności nawiązania kontaktu z rodzicami, nauczyciel podejmuje wszelkie dostępne czynności w celu nawiązania kontaktu z osobami upoważnionymi przez rodziców do odbioru dziecka. W sytuacjach nagłych, gdy stan zdrowia dziecka wymaga natychmiastowej interwencji lekarskiej, nauczyciel jest zobowiązany do podjęcia działań opisanych w  Procedurze postępowania w sytuacjach nagłych/nieszczęśliwych wypadkach.
  3. Rodzice powinni zaprowadzić chore dziecko do lekarza i stosować się do jego zaleceń, a o dniu powrotu dziecka do przedszkola decyduje lekarz. Dziecko leczone z  powodu chorób nie  wymagających kontroli lekarza powraca do przedszkola po ustąpieniu wszystkich objawów chorobowych.
  4. W razie jakichkolwiek wątpliwości co do stanu zdrowia dziecka nauczyciel prosi rodziców o  dostarczenie zaświadczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań zdrowotnych do uczestniczenia w zajęciach przedszkolnych.
  5. Przedszkole nie spełnia życzeń rodziców, aby dzieci po przebytych chorobach
    i dłuższej nieobecności nie  wychodziły na  powietrze i nie uczestniczyły
    w spacerach i  zabawach w  ogrodzie przedszkolnym (nie ma możliwości pozostawienia dziecka lub części grupy w sali bez opieki nauczyciela).
  6. Stwierdzone alergie pokarmowe i związane z tym szczególne wymagania żywieniowe należy zgłaszać wyłącznie pisemnie. Rodzic dostarcza je do nauczyciela do końca września każdego roku szkolnego lub natychmiast po decyzji lekarza. Tylko taki dokument jest podstawą do dołożenia wszelkich starań, by wydawane posiłki odpowiadały dietom.
  7. W przedszkolu nie podaje się dzieciom żadnych leków – doustnych, wziewnych oraz w postaci zastrzyków, maści i żelu, z zastrzeżeniem choroby przewlekłej.
  8. Rodzice mają obowiązek zgłosić nauczycielowi każdą chorobę pasożytniczą
    (m. in. wszawicę, owsicę, glistnicę, świerzb, tasiemczycę). Nauczyciel informuje o tym innych rodziców poprzez wywieszenie informacji na tablicy informacyjnej. W razie wątpliwości co do źródeł i częstotliwości pojawiania się choroby, sprawę należy skierować do odpowiednich organów.
  9. Każda choroba zakaźna (m. in. ospa wietrzna, odra, świnka, różyczka, angina paciorkowcowa, szkarlatyna, krztusiec, rumień zakaźny, mononukleoza zakaźna, zapalenie płuc, grypa, biegunki zakaźne) musi być zgłoszone nauczycielom, ci zaś informują pozostałych rodziców.

 

PROCEDURA DOTYCZĄCA PRZYPADKU ODBIERANIA DZIECKA Z PRZEDSZKOLA PRZEZ RODZICÓW W TRAKCIE ROZWODU, ROZWIEDZIONYCH, ŻYJĄCYCH
W SEPARACJI.

  1. Nauczyciel wydaje dziecko każdemu z rodziców, jeśli ma on zachowane prawa rodzicielskie, o ile postanowienie sądu nie stanowi inaczej.
  2. Jeśli do przedszkola zostanie dostarczone postanowienie sądu o sposobie sprawowania przez rodziców opieki nad dzieckiem, nauczyciel postępuje zgodnie z tym postanowieniem.
  3. O każdej próbie odebrania dziecka przez rodzica nieuprawnionego do odbioru, nauczyciel powiadamia dyrektora i rodzica sprawującego opiekę nad dzieckiem.
  4. W sytuacji, kiedy oboje rodzice wykonują władzę rodzicielską a mimo to
    na terenie przedszkola dochodzi między nimi do sporów o odbiór dziecka,
    kłótnie rodziców, wyrywanie sobie dziecka, itp. dyrektor powiadamia policję.

 

PROCEDURA POSTĘPOWANIA W RAZIE NIESZCZĘŚLIWEGO WYPADKU.

  1. Nauczyciel:
  • udziela dziecku doraźnej pomocy przedmedycznej w zakresie posiadanych  umiejętności,
  • zapewnia opiekę pozostałym dzieciom poprzez pomoc innych nauczycieli  lub pracowników przedszkola,
  • powiadamia dyrektora i rodziców dziecka o nieszczęśliwym wypadku,
  • jeśli zachodzi konieczność, wzywa na miejsce lekarza,
  • sporządza notatkę służbową, w której opisuje przebieg zdarzenia.
  1. W razie wypadku powodującego ciężkie uszkodzenia ciała, wypadku zbiorowego lub śmiertelnego, dyrektor lub inny pracownik przedszkola, który powziął wiadomość o wypadku podejmuje następujące działania:
  • niezwłocznie zapewnia poszkodowanemu opiekę,
  • sprowadza fachową pomoc medyczną,
  • w miarę możliwości udziela poszkodowanemu pierwszej pomocy.
  1. Dyrektor lub upoważniony przez niego pracownik w przypadku wypadku zbiorowego lub śmiertelnego, ma obowiązek:
  • niezwłocznie powiadomić o wypadku rodziców dziecka, inspektora BHP,
  • organ prowadzący, prokuratora i kuratora oświaty,
  • zabezpieczyć miejsce wypadku w sposób wykluczający dopuszczenie osób  niepowołanych,
  • powołać zespół powypadkowy, który ustali okoliczności i przyczyny
    wypadku i sporządzić protokół powypadkowy,
  • zatwierdzić protokół podpisany przez zespół powypadkowy, doręczyć niezwłocznie rodzicom i pouczyć ich o sposobie i trybie odwołania,
  • o wypadku, do którego doszło w wyniku zatrucia zawiadomić niezwłocznie
    państwowego inspektora sanitarnego,
  • prowadzić rejestr wypadków.

 

PROCEDURA DOTYCZĄCA PRZYPADKU, GDY NAUCZYCIEL PODEJRZEWA,
ŻE DZIECKO Z PRZEDSZKOLA CHCE ODEBRAĆ RODZIC/OPIEKUN BĘDĄCY
POD WPŁYWEM ALKOHOLU/NARKOTYKÓW LUB ZACHOWUJĄCY SIĘ AGRESYWNIE.

  1. W przypadku gdy istnieje podejrzenie, że dziecko ma zostać odebrane przez rodzica będącego pod wpływem alkoholu bądź innych środków odurzających nauczyciel stanowczo odmawia wydania dziecka, wzywa drugiego rodzica lub inną upoważnioną do odbioru dziecka osobę.
  2. O zaistniałej sytuacji nauczyciel niezwłocznie informuje dyrektora placówki oraz sporządza notatkę służbową z zaistniałego zdarzenia po zakończeniu działań.
  3. Po zdarzeniu dyrektor przedszkola przeprowadza rozmowę z rodzicami
    w celu wyjaśnienia zaistniałej sytuacji oraz zobowiązuje ich do przestrzegania zasad określonych w Procedurach bezpieczeństwa dziecka w przedszkolu.
  4. W przypadku gdy sytuacja zgłaszania się po dziecko rodzica w stanie nietrzeźwości powtórzy się, dyrektor powiadamia policję. Po wspólnym rozpoznaniu sprawy zostaje podjęta decyzja o dalszym postepowaniu
    i powiadomieniu odpowiednich organów.

 

PROCEDURA POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU AGRESYWNEGO ZACHOWANIA DZIECKA W PRZEDSZKOLU STWARZAJĄCEGO ZAGROŻENIE DLA BEZPIECZEŃSTWA
I ZDROWIA WŁASNEGO ORAZ INNYCH

  1. Nauczyciel podejmuje próbę wyciszenia zachowania agresywnego poprzez rozmowę z dzieckiem, odwrócenie jego uwagi.
  2. W przypadku gdy rozmowa nie skutkuje, nauczyciel zawiadamia dyrektora
    lub innego nauczyciela o zaistniałej sytuacji.
  3. Reakcja wobec przejawów agresji powinna być adekwatna do skali zagrożenia spowodowanego agresją.
  4. Podejmując interwencję wobec agresywnego dziecka należy dążyć
    do zapewnienia bezpieczeństwa wszystkim wychowankom i uczestnikom zaistniałej sytuacji.
  5. Nauczyciel w postępowaniu z dzieckiem agresywnym uwzględnia następujące założenia:
    • zdecydowanie reaguje na każdą sytuację, w której występuje agresja
      – brak reakcji jest znakiem przyzwolenia na tego typu zachowania,
    • zawsze ma na celu dobro dziecka,
    • wnikliwie rozpatruje każdą sytuację,
    • pozostali pracownicy, mając na uwadze wspólną odpowiedzialność
      za wszystkich wychowanków podejmują współpracę w postępowaniu
      z dzieckiem agresywnym oraz okazują wsparcie nauczycielowi znajdującemu się w zaistniałej sytuacji.
  1. Osoby podejmujące działania interwencyjne wobec dziecka przejawiającego zachowania agresywne przede wszystkim muszą zachować osobistą stabilność emocjonalną. Powinny unikać agresji fizycznej, agresji słownej (nie obrażać wychowanka, nie zawstydzać go ani nie oceniać, ale wskazywać na zachowania aprobowane społecznie), okazywania niepewności i bezsilności, długich monologów i moralizowania oraz wchodzenia w rolę sprawcy w celu ukazania odczuć osoby poszkodowanej.
  2. Właściwe postępowanie osób podejmujących działania interwencyjne wobec dziecka powinno wyrażać się poprzez:
    • stanowczą reakcję i krótkie komunikaty w formie instrukcji, co dziecko ma robić (np. przestań kopać, usiądź, odejdź),
    • odizolowanie agresywnego dziecka w celu zapewnienia bezpieczeństwa pozostałych wychowankom,
    • wyprowadzenie agresywnego dziecka z sali lub ogrodu.
  3. W sytuacji koniecznej nauczyciel ma możliwość przytrzymania dziecka używając przy tym tylko tyle siły ile potrzeba w celu:
    • wyprowadzenia dziecka z sali lub ogrodu,
    • powstrzymania dziecka przed zadaniem ciosu innej osobie,
    • rozdzielenia bijących się dzieci,
    • pozbawienia dziecka niebezpiecznego przedmiotu,
  • w innych sytuacjach zagrażających życiu lub zdrowiu wszystkich uczestników zaistniałej sytuacji.
  1. W przypadku skierowania agresji względem wychowanków należy otoczyć
    ich  opieką, a w razie doznanej krzywdy udzielić adekwatnej pomocy.        
  1. Nauczyciel zawiadamia o zdarzeniu rodziców dzieci poszkodowanych.
  1. Z każdej niebezpiecznej sytuacji nauczyciel ma obowiązek sporządzić notatkę podpisaną przez dyrektora oraz rodzica. Rozmowa z rodzicami dziecka przeprowadzona przez nauczyciela ma na celu dobór odpowiednich form pomocy dziecku.
  2. W przypadku powtarzających się ataków agresji ze strony dziecka nauczyciel wraz z rodzicami podejmują decyzję o nawiązaniu współpracy z poradnią psychologiczno-pedagogiczną.
  1. Przejawiając troskę o właściwy rozwój i dobro wychowanków nauczyciele zobowiązani są do wspomagania rodziców w pracy wychowawczej z dzieckiem,
    in. poprzez doradztwo w zakresie dobrych praktyk wychowawczych, wskazanie odpowiedniej literatury, proponowanie odpowiednich zabaw i ćwiczeń do realizacji w środowisku rodzinnym, przekazanie informacji o instytucjach wspomagających rodzinę.

 

PROCEDURA DOTYCZĄCA MONITOROWANIA OSÓB WCHODZĄCYCH I OPUSZCZAJĄCYCH TEREN PRZEDSZKOLA

  1. Każdy pracownik przedszkola ma obowiązek monitorowania osób wchodzących na teren przedszkola.
  2. Z chwilą spotkania obcej osoby lub zauważeniu jej na terenie przedszkolnym przejmuje kontrolę nad tą osobą, w szczególności prosi o:

– podanie celu wizyty, nazwiska osoby z którą chce się widzieć obca osoba; prowadzi ją do właściwej celowi wizyty osoby, po załatwieniu sprawy osoba, do której przyszedł interesant odprowadza go do drzwi przedszkola, jeżeli nie może opuścić stanowiska pracy prosi innego pracownika o odprowadzenie interesanta do drzwi i je zamyka,

– w przypadku gdy obca osoba zachowuje się podejrzanie, nie ujawnia celu wizyty lub zachowuje się nienaturalnie bądź agresywnie, pracownik natychmiast powiadamia dyrektora lub w czasie jego nieobecności nauczyciela zastępującego dyrektora, który powiadamia policję.

 

PROCEDURA DOTYCZĄCA POSTĘPOWANIA Z DZIECKIEM KRZYWDZONYM.

  1. Uwiarygodnienie podejrzenia krzywdzenia dziecka na podstawie rozmowy z rodzicami, wywiadu środowiskowego.
  2. Podjęcie próby dialogu z rodzicami dziecka:
  • termin rozmowy dogodny dla obu stron;
  • ostrożne prowadzenie rozmowy
    (nie oskarżanie, nie grożenie konsekwencjami);
  • przedstawienie rzeczowych argumentów;
  • wysłuchanie rodziców, opiekunów prawnych dziecka;
  • udzielenie rad, zaoferowanie odpowiedniej do sytuacji pomocy;
  • sporządzenie odpowiedniej dokumentacji.

 

  1. W przypadku dalszego krzywdzenia dziecka lub uchylania się rodziców od kontaktu z przedszkolem informujemy odpowiednie służby:

 

  • Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej;
  • Sąd Rodzinny;
  • Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie;
  • Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna;
  • Kurator Sądowy.
  1. Pomoc w konkretnym przypadku zależy od specyficznych potrzeb i problemów danej rodziny. Wszystkie rozmowy powinny kończyć się konkretnymi ustaleniami obydwu stron, ze wszystkich powinny zostać sporządzone notatki służbowe.
  2. Współpraca dyrekcji, wychowawcy i nauczycieli w oddziaływaniu na rodzinę
    i w miarę możliwości tworzenie w placówce środowiska terapeutycznego dla dziecka.

PRZEMOC FIZYCZNA –  rozumiana jest  jako zadawanie fizycznych ran, tj. stłuczeń, poparzeń, pręg, cięć. To także przypalanie, potrząsanie, kopanie, uderzanie pięścią. Działanie sprawcy najczęściej nie jest jednorazowe, a nasilanie agresji bywa różne.

Widoczne objawy stosowania przemocy fizycznej:

Siniaki; ślady uderzeń (paskiem, kablem) na twarzy, klatce piersiowej, plecach, pośladkach, nogach; ślady oparzeń (papierosowych lub wyraźnie zaznaczonym kształtem wskazującym na użycie żelazka itp.); rany w różnych fazach gojenia się, złamania, powtarzające się zwichnięcia, opuchlizny.

Objawy wynikające z obserwacji zachowania dziecka:

  • lęk przed rozbieraniem się na zajęciach gimnastycznych,
  • lęk przed nagłym dotknięciem (unik, skulenie się),
  • niestosowny strój do pogody (zakrywanie ubraniem zranień),
  • lęk przed powrotem do domu,
  • nadmierna agresja bądź apatia,
  • ukrywanie prawdy (dziecko jest czujne i ostrożne).

 

PRZEMOC EMOCJONALNA – rozumiana jako każde upokorzenie dziecka.

Występuje ona w przypadku takich postaw rodzicielskich jak:

Odrzucenie emocjonalne, brak zainteresowania, ignorowanie, szykanowanie, nadmierne kontrolowanie, szantażowanie, wymuszanie lojalności, nieposzanowanie godności i prywatności, wzbudzanie poczucia winy.

Zachowania dziecka, które mogą świadczyć o przemocy emocjonalnej:

  • zaburzenia mowy (wynikające z napięcia nerwowego),
  • dolegliwości i psychosomatyczne (bóle brzucha, głowy, mdłości),
  • moczenie i zanieczyszczanie się bez powodów medycznych,
  • mimowolne ruchy mięśni, szczególnie twarzy,
  • wycofanie, depresja,
  • zachowania destrukcyjne,
  • nadmierne podporządkowanie się dorosłym,
  • częste kłamstwa,
  • nieadekwatny lęk przed konsekwencjami różnych działań,
  • lęk przed porażką.

PRZEMOC SEKSUALNA – oznacza wykorzystywanie dziecka przez osoby dorosłe w celu uzyskania przyjemności seksualnej.

Wykorzystywanie może odbywać się w dwojaki sposób:      
przez dotyk – stosunek (oralny, analny, pochwowy, międzyudowy) lub usiłowanie odbycia stosunku,  
bez dotyku – rozmowy o seksie, robienie zdjęć, ekshibicjonizm, zmuszanie się
do oglądania aktów płciowych, do rozbierania się.

Specyficzne objawy nadużyć seksualnych:

  • opuchlizna w okolicach genitaliów,
  • otarcia naskórka, bolesność okolic narządów płciowych i odbytu,
  • ból podczas oddawania moczu, ból przy chodzeniu i siadaniu,
  • rany w ustach,
  • zapalenia pochwy, upławy,
  • nadmierna pobudliwość seksualna (znajomość zachowań seksualnych
    oraz anatomii narządów płciowych).

Niespecyficzne objawy nadużyć seksualnych:

  • wzmożona pobudliwość psychoruchowa,
  • zaburzenia koncentracji,
  • zaburzenia zachowania.

 ZANIEDBANIE

Objawy zaniedbania:

  • zaburzony rozwój fizyczny (wzrost i waga poniżej normy),
  • zaniedbany wygląd (brudne włosy, ubranie niestosowne do pogody),
  • nie wyleczone rany, choroby zębów, 
  • zmęczenie, apatia.

 

 

 

PROCEDURA POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU STWIERDZENIA WSZAWICY

 

 

Zakres procedury: Procedura dotyczy postępowania w przypadku stwierdzenia wszawicy w przedszkolu.

Uczestnicy postępowania – zakres odpowiedzialności:

  1. Rodzice (opiekunowie prawni): muszą mieć świadomość konieczności monitorowania na bieżąco czystości skóry głowy własnego dziecka.
  2. Nauczyciele: zobowiązani są do natychmiastowego zgłaszania dyrektorowi przedszkola sygnałów dotyczących pojawienia się wszawicy w przedszkolu.
  3. Pracownicy obsługi: winni zgłosić swoje podejrzenia, co do wystąpienia wszawicy w danej grupie nauczycielowi, bądź dyrektorowi.
  4. Dyrektor: jest zobowiązany do zapewnienia dzieciom higienicznych warunków pobytu w przedszkolu, a pracownikom higienicznych warunków pracy.

 

W PRZYPADKU WYSTĄPIENIA PODEJRZENIA O WSZAWICY ROZPOCZYNA OBOWIĄZYWAĆ PROCEDURA, KTÓRA NAKŁADA NA RODZICÓW OBOWIĄZEK CODZIENNEGO SPRAWDZANIA SKÓRY GŁOWY DZIECI ORAZ OBOWIĄZEK WSZYSTKICH NAUCZYCIELI I PRACOWNIKÓW PLACÓWEK DO CODZIENNEGO SPRAWDZANIA SKÓRY GŁOWY DZIECI W CELU WYKRYCIA EWENTUALNYCH NOWYCH ZAKARZEŃ.

 

 

 Opis procedury:

  1. Dyrektor przedszkola zarządza dokonanie przez pielęgniarkę z Ośrodka Zdrowia lub wyznaczonego nauczyciela kontroli czystości skóry głowy wszystkich dzieci w placówce, z zachowaniem zasady intymności (nie informuje o wyniku pozostałych osób).
  2. Nauczycielka (lub osoba kompetentna upoważniona przez dyrektora przedszkola) zawiadamia rodziców dzieci, u których stwierdzono wszawicę o konieczności podjęcia niezwłocznie zabiegów higienicznych skóry głowy. W razie potrzeby instruuje rodziców o sposobie działań, informuje też o konieczności poddania się kuracji wszystkich domowników i monitoruje skuteczność działań, jednocześnie informuje dyrektora przedszkola o wynikach kontroli i skali zjawiska.
  3. Aby skutecznie wyeliminować wszawicę, na czas kilkudniowej kuracji należy dziecko odizolować od grupy, tj. pozostawić w domu.
  4. Nauczycielka po upływie 7 dni kontroluje stan czystości skóry głowy dzieci po przeprowadzonych zabiegach higienicznych przez rodziców.
  5. W sytuacji stwierdzenia nieskuteczności zalecanych działań, nauczycielka zawiadamia o tym dyrektora przedszkola w celu podjęcia bardziej radykalnych kroków, czyli zawiadomienie Ośrodka Pomocy Społecznej o konieczności wzmożenia nadzoru nad realizacją funkcji opiekuńczych przez rodziców dziecka oraz udzielenia rodzinie potrzebnego wsparcia.

 

 

Stanowisko Departamentu Matki i Dziecka w Ministerstwie Zdrowia w sprawie zapobiegania i zwalczania wszawicy u dzieci.

 JAK ZADZIAŁAĆ W PRZYPADKU STWIERDZENIA WSZAWICY U DZIECKA :

  1. W sytuacji zauważenia gnid lub wszy we włosach dziecka należy zastosować dostępne w aptekach preparaty, które skutecznie likwidują pasożyty i ich jaja.
  2. W sytuacji wystąpienia wszawicy u dziecka, kuracji powinni poddać się wszyscy domownicy. Codzienne, częste czesanie gęstym grzebieniem lub szczotką, związywanie włosów w sytuacjach narażenia na bliski kontakt z innymi osobami, częste mycie włosów, przestrzeganie zasad higieny (własne szczotki, grzebienie, spinki, gumki) – utrudniają zagnieżdżenie się pasożytów.
  3. Częste mycie i kontrolowanie głowy dziecka pozwala szybko zauważyć zakażenie.
  4. Szampony i inne produkty „przeciw wszom” nie zabezpieczają przed zakażeniem i nie powinny być stosowane jedynie jako środek zapobiegawczy. Zgodnie z instrukcją zamieszczoną na opakowaniach tych produktów, zaleca się powtarzanie kuracji w odstępie kilku dni (mniej więcej 7 – 10 dni), w celu zabicia larw. Do kuracji trzeba użyć grzebienia o bardzo gęstych zębach. Usunięcie gnid jest niezbędne ale i bardzo trudne, dlatego zaleca się ich pojedyncze ściąganie z włosów lub obcięcie włosów.
  5. Grzebienie i szczotki należy myć w ciepłej wodzie z dodatkiem szamponu przeciw wszom i moczyć w wodzie około godziny. Ubrania prać w pralce w temperaturze 60° (temp. powyżej 53,5 zabija wszy i ich jaja). Prześcieradła, poszewki na poduszki, pościele, ręczniki i odzież należy wyprasować gorącym żelazkiem.
  6. Podstawową zasada profilaktyki wszawicy jest stała, systematyczna kontrola czystości skóry głowy i włosów dokonywana przez rodziców i natychmiastowa likwidacja gnid i wszy w przypadku ich zauważenia.
  7. Rodzice powinni uczciwie poinformować dyrektora placówki o efektach działań. Pomoże to w likwidacji ogniska wszawicy i w efekcie – zapobiegnie się nawracającemu wzajemnemu zakażaniu dzieci
  8. W sytuacji stwierdzenia nieskuteczności zalecanych działań – trzykrotne odsyłanie tego samego dziecka, osoba – nauczyciel, którą dyrektor upoważnił, zawiadamia o tym dyrektora przedszkola w celu podjęcia bardziej radykalnych kroków – zawiadomienie Ośrodka Pomocy Społecznej o konieczności wzmożenia nadzoru nad realizacją funkcji opiekuńczych przez rodziców dziecka oraz udzielenia rodzinie potrzebnego wsparcia.

PROCEDURA POSTĘPOWANIA NA WYPADEK POŻARU LUB INNEGO ZAGROŻENIA

  1. Każdy pracownik w przypadku zauważenia pożaru lub innego miejscowego zagrożenia zobowiązany jest do podjęcia następujących działań:
  • informuje – alarmuje okrzykiem ,,Pali się – Pożar ”, nie wywołując paniki, osoby znajdujące się w bezpośrednim niebezpieczeństwie,
  • powiadamia o zdarzeniu dyrektora placówki oraz pozostałych pracowników przedszkola.
  1. Dyrektor telefonicznie zawiadamia straż pożarną (998), policję (997) i w razie potrzeby (nieszczęśliwy wypadek) Pogotowie Ratunkowe (999).
  2. Przystąpić do ewakuacji dzieci. Wszystkie osoby przebywające w przedszkolu w sposób spokojny i bez paniki opuszczają zajmowane pomieszczenia najkrótszą drogą do wyjścia – zgodnie z planem ewakuacji.
  3. Równocześnie należy natychmiast przystąpić do gaszenia pożaru przy pomocy znajdującego się w pobliżu sprzętu pożarowego (gaśnice, koce gaśnicze).
  4. Do czasu przybycia straży pożarnej akcją kieruje Dyrektor lub wyznaczone przez niego osoby. Z chwilą przybycia straży pożarnej należy podporządkować się poleceniom dowódcy przybyłej jednostki.
  5. Obowiązkiem nauczyciela jest bezpieczne wyprowadzenie dzieci:
  • nauczyciel przerywa pracę, zabiera dziennik i telefon, wyłącza odbiorniki energii elektrycznej (komputery, klimatyzatory itp.), zamyka okna,
  • nakazuje dzieciom poruszać się w szeregu trzymając się za ręce,
    a sam idzie na początku trzymając pierwsze dziecko za rękę. Na końcu idzie pomoc nauczyciela/woźna, która sprawdza, czy wszystkie dzieci opuściły miejsce zdarzenia.
  • nauczyciel wyprowadza dzieci w bezpieczne miejsce wyznaczone w planie ewakuacji.

 

W PRZYPADKU, GDY NA TERENIE PRZEDSZKOLA NIE MA PRZEŁOŻONEGO PROCEDURY DECYZYJNE W W/W SYTUACJACH PODEJMUJE OSOBA,
PRZEZ NIEGO WYZNACZONA.

 

 

 Procedury wchodzą w życie z dniem 02.09.2019